დაიბადა 1929 წელს ქ. თბილისში.

1952 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი.

1965 წელს დაიცვა დისერტაცია თემაზე: ,,რენესანსის პრობლემა ქართულ მწერლობაში’’.

1969 წელს იყო საქართველოს მეცნიერებათა აკადემიის ფილოსოფიის ინსტიტუტის განყოფილების გამგე.

1990-1991 წლებში საქართველოს რესპუბლიკის პირველი მოწვევის უზენაესი საბჭოს წევრი.

ხელი აქვს მოწერილი საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტზე (1991 წლის 9 აპრილი).

არის  მრავალი სამეცნიერო და პუბლიცისტური ნაშრომის, მონოგრაფიის ავტორი:

რაც ვიცი: ფაქტები და ანალიზი, თბილისი: 2002.

სისხლიანი პარასკევი, თბილისი: 1991.

ერი და ეროვნული კულტურა, თბილისი: მეცნიერება, 1990.

სიტყვა და სახე, თბილისი: მეცნიერება,1986.

ვეფხისტყაოსნის ფილოსოფიური მოტივები, თბილისი: მეცნიერება, 1986.

მიზეზობრიობა და თავისუფლება, თბილისი მეცნიერება, 1983.

ადამიანი ადამიანთა შორის: ეთიკის საკითხები, თბილისი: 1979.

თომა აქვინელის ფილოსოფია, თბილისი: მეცნიერება,1973.

რუსთაველის მიჯნურობა და რენესანსი, თბილისი: 1966.