1972 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ისტორიის ფაკულტეტის ხელოვნების ისტორიისა და თეორიის განყოფილება, სპეციალობა – ხელოვნების ისტორიკოსი.

2006 წლიდან არის შოთა რუსთაველის თეატრის და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის ხელოვნებათმცოდნეობის მიმართულების პროფესორი; კითხულობს ლექციებს ხელოვნების თეორიასა და XIX-XX საუკუნეების ქართული ხელოვნების ისტორიაში; 2009-2011 წლებში იყო ამავე უნივერსიტეტის ჰუმანიტარულ, სოციალურ მეცნიერებათა, ბიზნესისა და მართვის ფაკულტეტის სადისერტაციო საბჭოს თავმჯდომარე. 1999 წლიდან არის ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი, პროფესორი.

საკანდიდატო დისერტაციის თემა - "ქართული ფერწერის განვითარება 1914-1921 წწ. შალვა ქიქოძის შემოქმედების მაგალითზე", დაიცვა 1982 წელს; სადოქტორო დისერტაციის თემა - "ეროვნული კულტურის ფაქტორი "ქართველ ხელოვანთა საზოგადოების" მოღვაწეობაში, 1916-1932 წწ.", დაიცვა 1999 წელს.

შრომები

• დიმიტრი შევარდნაძე, თბ.: საქართველო, 1998.
• ეროვნული კულტურის ფაქტორი ქართველ ხელოვანთა საზოგადოების მოღვაწეობაში, 1916-1932 წწ., თბ.: კენტავრი, 2021.
• შალვა ქიქოძე, თბ.: ნეკერი, 2005.
• შალვა ქიქოძე: მონოგრაფია, თბ.: ხელოვნება, 1990.
• ყველაფერი ფიროსმანზე, თბ.: გრიფონი, 2013.

ბიბლიოგრაფია